De Onverwachte Waarde van Verveling
- AUTHORİlayda Ordu
- PUBLISHEDNov 7 2025
We leven in een wereld die ons constant probeert te entertainen. Elke seconde van stilte kan worden opgevuld met een podcast, een YouTube-video, een eindeloze stroom van social media posts. Verveling is de vijand geworden, iets wat we koste wat het kost moeten vermijden.
Ik heb mezelf lang een “vlinder” genoemd, fladderend van de ene interesse naar de andere, altijd op zoek naar een nieuwe “bloem” om mijn aandacht aan te geven. Zodra iets dreigde te vervelen, was ik alweer weg. Maar de laatste tijd begin ik de onverwachte waarde van verveling in te zien.
Wat gebeurt er als je de drang om elke lege minuut op te vullen weerstaat? Als je gewoon even voor je uit staart, zonder input, zonder afleiding?
In het begin is het ongemakkelijk. Je voelt een soort onrust, een jeuk om iets te doen. Maar als je door dat eerste ongemak heen duwt, gebeurt er iets magisch. Je hoofd, dat niet langer wordt gebombardeerd met externe prikkels, begint zelf prikkels te creëren.
- Creativiteit borrelt op: De beste ideeën krijg ik niet als ik actief aan het brainstormen ben, maar als ik onder de douche sta, een wandeling maak zonder muziek, of in de trein zit en naar buiten kijk. Het is in die momenten van “niks” dat mijn brein de ruimte krijgt om onverwachte verbindingen te leggen.
- Zelfreflectie vindt plaats: Verveling dwingt je om naar binnen te kijken. Hoe voel ik me echt? Wat wil ik eigenlijk? Zonder de constante ruis van buitenaf, hoor je je eigen innerlijke stem veel duidelijker.
- Waardering voor het kleine: Als je niet constant op zoek bent naar de volgende grote prikkel, begin je de kleine dingen meer te waarderen. De smaak van je koffie, de zon op je gezicht, het patroon van de bladeren aan een boom.
Ik probeer nu bewust momenten van verveling in mijn dag in te bouwen. Mijn telefoon wegleggen, geen muziek aanzetten, gewoon even zijn. Het is geen gemakkelijke oefening, maar ik merk dat het me rustiger, creatiever en meer gefocust maakt.
Misschien is verveling niet de vijand. Misschien is het juist een essentieel ingrediënt voor een rijk innerlijk leven. Een uitnodiging van je brein om even te pauzeren, op te laden en met iets nieuws en onverwachts te komen.